Özür dilerim, ben yine tutamadım kendimi. Yine nefret edemedim senden, yine bitiremedim seni. Ne kadar denesemde, silemedim içimdeki sevgini. Öyle çok özlüyorum ki seni, hayır senin yerinde olsam daha fazla kıyamazdım bana. Ama nasılda mutlusundur şuan, ahım kaldı sanıyorum ama, yok herhalde çok iyisin diye duydum. Öyle dediler işte. Eh biraz da üzüldüm ama merak etme, bende iyiyim. İyi olmaya çalışıyorum, senden sonra ne kadar olabilirsem. Zor oldu ama yinede mutluyum. Hemde o kadar mutluyum ki, seninle olduğum zamandan az acı çekmeye başladım artık. Nasıl diyebilirim, alıştım sanki biraz. Ee tabi hayli zaman geçti, böyle olması lazım, böyle olmalı. Ama bazen aklıma geliyorsun, ve işte o zaman her şey yine eskiye dönüyor , bir an o kadar kötü hissediyorum ki, ama merak etme biraz sonra geçiyor. İnsanı en çok üzen unutulmayan anılar derler, gerçekten öyle, ben seni unuttum da, onları unutamadım ki zaten. Bakarsın zamanla onlarda unutulur , ne dersin ? Bende isterim senden geriye hiçbir şey kalmasın ama, zor çok zor. Bana sorarsan bu noktaya geleceğimiz aklımın ucundan bile geçmezdi, ama olsun alışıyorum ben. Sonra neyin ne olduğunu da öğrendim mesela, saf değilim artık. Kimseye inanmıyorum, güvenmiyorumda.Sevmek dersen zaten asla olmayacak bir şey. Ben bunları neden anlatıyorum ki, bak yine geldin aklıma. Hiç yoktun oysa, hiç yoktun ama , var olman asıl zor olan. Zor, çok zor ama olsun, dedim ya alıştım ben. Uzatmak istemem, mutlusun diye duydum mutlu ol.

Kardeşlik...

      Kardeş kime mi denir? Düştüğünde seninle birlikte düşene denir, ağladığında seninle birlikte ağlayana denir, küs olsanız bile sen üzgün olduğunda her şeye aldırma deyip sana sarılana denir, beraber saatlerce güldüğün kişiye denir, dertlerini anlatabildiğin, her bir şeyini bilene denir, gecenin bir yarısı arayıp dertleştiğine denir, her gün onunla olup hiç bıkmadığına denir, arkandan asla konuşmayana, her daim yanında olana denir ve en önemlisi de en güvendiğin kişiye denir. 

Hep bir şey derler...

Kilolu olursun öküz gibi yiyordur derler. Saçların dökülür bir şekil vermeye çalışırsın, o ne lan saça bak derler.Durumun olmadığı için düzgün bir sosyal hayatın olmaz sahip olmak istediğin şeylere sahip olamazsın,ezik derler.Kimin ne dediğini umursamadan birine aşık olursun , karakterini bilmeden ; bu tip ne derler.İnsan gibi görünen gerizekalılar hep bişeyler derler. Ön yargılarınızı dinlemeyin. Kalın bacaklı kızlarda etek giyebilir. Uzun boylu kızlarda topuklu giyebilir. Saçları kısa olan kızlarda maşa yapabilir. Fakir erkeklerde aşık olabilir. Petrolde çalışan biride zengin biriyle evlenebilir. Çok çalışan biride sınavda hasta olduğu için kötü not alabilir. Hayat bu kime ne sunacağı belli olmaz kısaca ön yargılarını dinleyen insan en başından kaybetmiştir...

İnsanlar...

İnsanlar... İnsanlar, sürekli birilerini aşağılama derdindeler. Kim ne düşünür hiç biri umrunda olmaz insanların. İnsan adındaki varlık o kadar bencil yaratılmıştır ki, hayata tek bir açıdan bakmakla kısıtlamışlardır kendilerini. Sadece kendi duygularını varsayar insan. Belki de bu yazıyı yazmamdaki amaç budur.

Hayata yeni bir pencere açmak o kadar iyi gelir ki insana. Geçmişe dair aklına ne gelirse unutmak. Belki de büyük bir kaza geçirmeden tüm geçmişimizi unutmak imkansızdır, size acı veren ne kadar olay varsa ufak bir acı ile tekrar tekrar belki yüzlerce belki ise binlerce kez yaşarsın o unutulmaz olayı. Her yaşadığınızda aynı acıyı bir şey almadan ve bir şey vermeden yaşarsınız. Tamam kabul ediyorum bunu yapmak imkansız. Ama sizi üzen insanlara bir kez daha şans vermelisiniz. Belki tekrar üzecek sizi ama aklınızın bir köşesinde bulunsun; insan yaptıklarından ders çıkaran bir varlıktır ve her insan en az bir kere daha affedilmeyi hak eder...